وقتی دلم برایت تنگ می شود  
 پیراهن کتان گلداری را که
  تو سر بر دامنش گذاشته ای 

  می پوشم

  سر راهی می ایستم

  که تا رسیدنت با مه یک هااا فاصله اس

  سینه ام پر از هوای عشق می شود

......

  وقتی دستانم را سایه چشمانم کردم 

  و صدایم را صاف  

  تا از ته دل  اسمت را فریاد بزنم

  از من خیلی دور شده بودی

  وقتی در تاریکی شب 

  شمع ها اشک ریزان دستانم را میسوزاندند

  سر راهت ایستادم 

  همچون باد

  با اسبی سپید 

  از درون رویاهایم تاختی           

                           نیلوفر 20اذر1393