نیلـــــوفرصحـــــــــــــــــرا
نیلـــــوفرصحـــــــــــــــــرا

نیلـــــوفرصحـــــــــــــــــرا

بهشتی نبود

خورشید وسط اسمان بود

و من وسط زمین

اینجا برهوت قلب من است

صحرای دلم

 انگشتم سوخت از گرمای عشقت

  

                                    مادرم

 نشستم بر مزارش بااو حرف زدم

گفتمانی یک طرفه

او هیچ  نگفت

سکوت بود

 از سنگ ندایی برنیامد
 انگار خاک ها خورده بودند حرف هایش را
 انگار افتاب همه را بخار کرده بود

 من امدم اما تو نبودی

عید بود

شاید رفته بودی عید دیدنی فرشتگان

                                        خوب خدا