چشم هایم را می بندم

  تکیه میزنم بر دیوار و خیالت راه پیدا میکند

  همچون چتری از اقاقیای بنفش

  خیال انگیز و رویایی

  و می برد مرا

  با پاهای برهنه  تا کودکیم

  و مشامم پر می شود از عشق

  از کودکیم تا همین امروز که

  تو همچون ستاره ای درخشیدی

  بر اسمان زندگیم و ماه شدی

  بر مهتابی جوانیم

                                                  ن . ز