---

---

 شب است و سکوت

  تنهایی  و پنجره

   ماه که غبارگرفته

 اتش همچون زنان کولی

 پای میکوبد و شعله اش نعره زنان

 تا اسمان می پیچد دودش در دل اسمان راه

 می یابد و دزدانه از نردبان بالا می خزد

 و بر دل پنجره سیاهی شب می نشیند

 دلم هم اغوشی ماه و ستارگان میخواهد

 و نگاه تورا که در  دریای ابی ان غرق شوم

 و اغوشی گرم

 دلم لبان خاموش میخواهد

 و فقط

 دستان جستجوگر

 اغوش بگشا اتش

 بسوزانم